Co prawda Zosia powinna się urodzić dopiero za 10 dni (wyznaczony termin porodu 6.04) a dzisiaj mija dokładnie 2 miesiące odkąd jest po drugiej stronie brzucha. Zarówno Amelkę jak i Tosię karmiłam piersią i wiedziałam, że tak samo chciałam wykarmić Zosię. Jednak ta trzecia mleczna przygoda jest zupełnie inna od pozostałych…
Nadszedł dzień, który myślałam, że nie nadejdzie nigdy. A jednak nadszedł szybciej niż się tego spodziewałam. Tak jak pisałam czas leci nieubłaganie i to właśnie dziś dokładnie 8 tygodni od narodzin Zosieńka przyjechała z nami do domu 😀
Nie wiem jak, nie wiem kiedy, ale to już dwa miesiące odkąd Zosia jest po drugiej stronie brzucha.
Wiadomo, że każda ciąża i każdy poród jest inny, ale szczególnie w sytuacji gdy przedwczesny poród nas zaskakuje warto wiedzieć czego się spodziewać. Mam nadzieję, że moje doświadczenia z przedwczesnym porodem komuś pomogą oswoić się z sytuacją, albo chociaż poukładać sobie swoje przeżycia po tak traumatycznym wydarzeniu.
Kochani, przez ostatnie miesiące moje życie to pasmo niepodziewanych wydarzeń – mniej lub bardziej pozytywnych. Poniżej krótka relacja, która mam nadzieje pozwoli Wam spojrzeć przychylnym okiem na to opóźnienie…
Okres świąt i zbliżającego się nowego roku skłania do refleksji i podsumowań. Nie inaczej jest ze mną…Jednak ze względu na przeciwności losu dopiero dziś może pojawić się wpis…
Kochani, Bardzo dawno mnie nie było – generalnie uznałam blog za zamknięty. Jednak ostatnio dużo pozytywnych głosów do mnie dociera i z różnych stron namawiają mnie na blog reaktywację. A czy ktoś jeszcze tu zagląda?
Kochani,
Jak widzicie ostatnio mało tu bywam. Żal wielki z tego powodu rozrywa moje serce. Jednak ostatnimi czasy coś się we mnie wypaliło, energia do życia zniknęła i z niczym się nie wyrabiam. Jednak dwójka dzieci z małą różnicą wieku to wielkie wyzwanie – tym bardziej jak jest się samemu, mąż ciągle w rozjazdach i na niczyją pomoc nie można liczyć…
Bawię się z Amelką i udaję, że śpię.
Podbiega ona do mnie i woła: Kogutka!
Delikatnie zwracam jej uwagę, że mówi się pobudka.
Na co Amelka z poirytowaną miną mnie poprawia:
Mama, kogut robi kukuryku i wtedy jest kogutka!
🙂 no a ja głupia myślałam, że to jest pobudka 😉
I tym akcentem życzę Wam jutro miłej kogutki 😉
Przechodziłam dziś z Amelką koło sklepu, w którym ostatnimi czasy – jak była ładna pogoda – kupowałyśmy lody.
Likwidacja barier Zaradna Mama Karlita Hafija Podwojona Sroka Mama bliźniacza
REKLAMA GOOGLE
